Orta Anadolu'da bir kasabada doğup büyümüş, 13 yaşında geçirdiği bir rahatsızlık sonucu görme yetisini kaybeden 40'lı yaşlardaki bir sosyal bilgiler öğretmeni, 15 yıldır büyük bir şehirde öğretmenlik yapıyor. Hayatının bu dönüm noktasından sonra bile öğretmenlik hayalini bırakmayan öğretmen, ilkokul yıllarında köyüne gelen bir öğretmeninden etkilenerek bu mesleği seçtiğini anlatıyor. Üniversite eğitimini tamamlayarak öğretmenliğe başlayan öğretmen, bugün öğrencilerine sadece ders anlatmıyor, aynı zamanda hayata karşı direnç ve azim göstermenin önemini de vurguluyor. Ailesi ve iki çocuğuyla birlikte yaşayan öğretmen, zorluklarla dolu yolculuğunda karşılaştığı engelleri ve bunları nasıl aştığını paylaşıyor. Öğretmenliğe olan tutkusunun ve öğrencilerinin desteğinin hayatındaki en büyük motivasyon kaynakları olduğunu belirtiyor. Bu süreçte öğrencilerinin duyarlılığı ve anlayışlı yaklaşımı, öğretmenliğinin en değerli yönleri arasında yer alıyor.
Engelleri Aşmak
Öğretmen, görme engelli olmanın toplumda hala bazı ön yargılara neden olduğunu, ancak bu ön yargıların zamanla azaldığını gözlemlediğini belirtiyor. Kendisi de toplumdaki bu ön yargılarla aktif olarak mücadele ediyor ve öğrencilerine engellerin aşılmaz olmadığını, azim ve çabayla her şeyin mümkün olduğunu göstermeye çalışıyor. Sosyal hayatta karşılaştığı zorlukları ve bu zorlukları aşmak için kullandığı yöntemleri anlatan öğretmen, deneyimlerini diğer engelli bireylere de ilham kaynağı olarak sunuyor. Öğretmen, engelli bireylerin hayata tutunmak için gösterdikleri mücadeleyi vurgulayarak, herkesin hayatında her an bir engelle karşılaşabileceğini ve önemli olanın mücadele etmek olduğunu söylüyor. Eğitim hayatında karşılaştığı olumsuz deneyimleri ve pozitif gelişmeleri anlatan öğretmen, gelecek nesillere umut ışığı olmaya çalışıyor.
Rol Model Olmak
İlkokul yıllarındaki öğretmeninin kendisine ilham verdiğini anlatan öğretmen, şimdi kendisi de öğrencileri için bir rol model olduğunu vurguluyor. Öğretmen, öğrencilerinin kendisine olan şaşkınlıklarını ve ilk başta nasıl bir öğretmenlik yöntemi uygulayacağına dair endişelerini paylaşıyor. Ancak öğretmen, öğrencilerine görme engelli olmanın neleri yapabildiklerini ve yapamadıklarını göstererek, öğretmenliğin görme engeline rağmen başarıyla yürütülebileceğini kanıtlıyor. Öğretmenliğinin 15. yılında, öğrencileriyle kurduğu güçlü bağın ve onlardan aldığı desteğin mesleki hayatındaki en büyük motivasyon kaynağı olduğunu belirtiyor. Bu süreçte Eğitim sisteminin kendisine sağladığı destekleri de anlatan öğretmen, pozitif örneklerle öğrencilerine ilham vermeye devam ediyor.
Kayseri'de Öğretmenlik
15 yıldır Kayseri'de görev yapan öğretmen, şehirdeki Eğitim ortamı ve meslektaşlarıyla olan ilişkisini de anlatıyor. Başka Aksaray, Melikgazi ve Erciyes gibi şehirlerde de yaşayan, eğitim alan ve çalışan insanların da bu deneyimlerden etkilendiğini belirtiyor. Bu deneyimlerini ve yaşadığı şehrin Eğitim sisteminin artılarını ve eksilerini de anlatan öğretmen, toplumun engelli bireylere bakış açısındaki olumlu değişimi de gözlemliyor. Eğitim sisteminin gelişmesi ve toplumun bilinçlenmesi sayesinde, engellilerin toplumda daha aktif rol almaları için ortamın iyileştiğini söylüyor. Öğretmenliğinin yanı sıra toplumsal sorumluluk projelerinde de yer alarak, engelli bireylerin hakları ve fırsat eşitliği konusunda farkındalık yaratmaya çalışıyor. Öğretmenlik deneyimi ve toplumsal çalışmaları ile, toplumda örnek bir kişilik olmayı hedefliyor.